Op kerstdag 1917 schreef soldaat Achiel Vandamme van uit het opleidingskamp in Honfleur naar zijn zus:
“Beminde zuster, ik kom u een zalige hoogdag wensen. Het is wel een weinig laat maar ik lig drie dagen in bed met een zeere keel en kurs gelijk een paard. Vandaag is het gebeterd en daarom zend ik u een klaart. Alice als ge wilt een nieuwjaar zenden, dan nu want ik moet den 31e vertrekken. Het is naar het front met 15 man maar wij weten niet waar.
Wenscht een hoogdag aan geheel de familie van uw toegenegen broeder Achiel.”
Drie dagen later schrijft hij:
“ Ik kom u een gelukkig en zalig nieuwjaar wenschen. De goede gezondheid binst geheel het jaar ’18 en ook de vrede. Want het duurt nu al lang genoeg deezen oorlog. Maar als wij gelijk zullen mogen hebben den Duitsch een weinig te doen springen met onze kleine canonsches dan zal het wel gaan. Maar wij zullen misschien ook moeten springen voor hunder.
Maar nu tot daar wij strijden voor God, voor u en voor het vaderland. Wij moeten strijden tot der dood.”
Een jaar later op 24 dec. 1918 van uit Gent schreef hij weer zijn nieuwjaarsbrief .
"Ik kom u een goed en gelukkig nieuwjaar te wenschen, wel te hopen dat wij in het jaar 1919 allen bij elkaar zullen zijn. Het is nu algelijk een verandering bij vorig jaar. Nu is Martha ( zijn zus) thuis gekomen.( Zijn zus was op de vlucht drie jaar vermist en het spoor kwijt.)
En we moeten niet meer vechten, men mag nu gerust gaan slapen. Vroeger moest men altijd aan iemand denken. Den schoonen dag zal zeker ook wel komen in het jaar 1919 dat ik zal mogen van den troep afgaan. Wat eenen schoonen dag zal dat zijn voor ons allen als wij wederom mogen te zamen een nieuw leven beoefenen.
Nu Alice, we gaan allicht nieuwjaar hebben. Weet gij nog als ik in maarte in congé was dat ik u zij dat den oorlog ging gedaan zijn van de jare. Zie wel dat waar is wat ik u zei.
Ik zal zeker wel een schoon nieuwjaar hebben van u. Daar den oorlog gedaan is en Martha gevonden is. Dat is wel een schoon Nieuwjaar weerd niet waar maar ik zal een schoon verwachten ook.”
Tragisch, zes weken later overleed hij in het militair hospitaal van Antwerpen aan de Spaanse griep opgedaan aan het front.
