Wapenstilstand 1918. The Day
after….
Van soldaat Achiel Vandamme die meerdere keren per week naar
zijn zuster schreef werd sedert 2 november van aan het front geen nieuws meer
ontvangen.
Zijn eerst volgende brief kwam op 4 december van uit Gent. Hij
schreef: “ Ik kom juist uw twee brieven te ontvangen waarop ik uw gezondheid
vernomen heb en met mij is het ook allerbest. Het was 14 dagen dat wij geen
brieven gehad hebben en wij moesten niet schrijven, de brieven vertrokken niet.
Zo wat avans om te schrijven als de brieven blijven hangen. Nu Alice, wij
vertrekken bij enige dagen naar Duitschland. Dat zal iets zijn als wij daar
zullen toekomen. Maar ik geloof niet d at
den oorlog gedaan is want er zit nog iets onder dat ze niet kenbaar maken. Nu dat is wat wilt: België is liber.
Op 11 december schrijft hij : “ Ik kom juist drie brieven te
ontvangen met een van den 29 en den 30e
november en den 4 december. Ge zegt dat gij staat om er zot van te komen. Ge
moet nu op mij niet meer denken den oorlog is nu gedaan en het is nu toch ook
niet nodig dat men alle dagen schrijft want waar we nu zijn is alles dierder
dan bachten de kuppe.
Ieder keer dat ik schrijf is het nu 1 fr. of 2 fr. voor 5
bladen en 5 enveloppen. In de week is het voor ten minste 5 naar 6 fr. Zoo zie
ne keer, het is niet om de zot te houden met het papier, niet waar.
Onderaan de brief vermeldt hij nog :; “Ge moet op mijn
geschrift niet letten, het papier is niets waard.”
